Gecen gün okudugum bir yaziyi sizlerle paylasmak istedim....
Herkese kolay gelsin, selamlar.
Korkusundan devamli endise icinde yasayan bir fare vardir. Büyücünün biri fareye acir ve onu bir kediye dönüstürür.
Fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacagi yerde bu kez de köpekten korkmaya baslar.
Büyücü bu kez onu bir kaplana dönüstürür. Kaplan olan fare, sevinecegi yerde avcidan korkmaya baslar.
Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsin farenin korkusunu yenmeye imkan yok. Onu eski haline döndürür.
Ve der ki,
"Sen cesaretsiz ve korkak birisin. Sende sadece bir farenin yüregi var. O yüzden ben sana yardim edemem.'
ünlü yazar Shakespeare, bu konuda söyle diyor :
'insanlarin cogu...
Sevmekten korkuyor, kaybetmekten korktugu icin..
Düsünmekten korkuyor, sorumluluk getirecegi icin.
Konusmaktan korkuyor, elestirilmekten korktugu icin.
Yaslanmaktan korkuyor, gencligin kiymetini bilmedigi icin.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir sey vermedigi icin.
Ve ölmekten korkuyor, aslinda yasamayi bilmedigi icin...
Durma üz kendini üzebildigin kadar, hatalarini düzeltecekse.
Düsünme hic su anini, düsüncesizlik garantiliyorsa yarini.
Ve kork ölümden ölesiye, korkun seni ölümsüzlestirecekse...
[haftasonu "Devrim Arabalari" filmini nihayet seyredebildim de... Fare yürekli bir kaplan sandim kendimi Resimlere izin verilmiyor.
Linklere izin verilmiyor.
Üye Ol ya da
Giriş Yap ya da Linklere izin verilmiyor.
Üye Ol ya da
Giriş Yap ]